 Bij Munster. op 5000 voet aankomen. het knikje is de daling naar 3000 voet |
IFR voor de lol
9 maart 2011 |
 SID ARNEM 2B maar al snel Direct Soneb koersje 090 |
|
Het is een traditie, jaarlijks een avondvlucht maken op instrumenten. Zo blijf je ook met slechts een VFR brevet een beetje vertrouwd met het
IFR vliegen. Thijs en ik hadden een buitenlandse bestemming uitgekozen, Munster-Osnabruck, een mooi veld niet al te ver van Rotterdam, we moeten per slot ook nog terug zijn voor 23.00 uur anders wordt de landing op Rotterdam wel heel erg prijzig. We hadden afgesproken dat ik heen en Thijs terug zou vliegen. Voor mij dus een SID ( standard instrument departure) Arnem 2B, want baan 24 was in gebruik. Deze route gaat noordelijk naar Arnhem en zo naar de VOR van HAMM voor een standaard arrival (STAR) op EDDG. Om nog voldoende tijd voor een kop koffie te hebben op Munster, vertrokken we nog bij licht, 17.30 LT. Het was vrijwel onbewolkt dus geen moeilijke opgaaf. Onze kist was de PH-VSY, pas opgeknapt en werkelijk mooi om mee te vliegen. Zodra we de rechterbocht afgerond hadden, kregen we opdracht om direct naar SONEB te vliegen, koersje 090. Klimmend naar FL 070 en met een flinke rugwind hadden we eenmaal op kruishoogte aangekomen een respectabele 140 kts groundspeed op de gps. De westenwind was dus behoorlijk sterk op deze hoogte want onze airspeed was 100. Bij SONEB kregen we opdracht om 090 te blijven vliegen. Ondertussen was het donker geworden en bevonden we ons in de wolken. Dan is het pas echt instrument vliegen en heb je als vfr vliegertje handen en voeten nodig om op koers en op hoogte te blijven. Dan ook nog de radio en de navigatie, en je hebt het zomaar ineens erg druk. Als dan ook nog ijs wordt gevormd op de voorruit en natuurlijk op de vleugels, en waar niet, dan is het pas echt. We wilden eigenlijk naar beneden om in wat warmere lucht te gaan vliegen, maar de controller hield ons nog even daarvan af. Okee het kon nog even. Eenmaal in de daling was het ijs snel verdwenen. Er viel niet veel bochtenwerk te doen, want van 090 naar 085 is niet echt merkbaar. We zaten inmiddels op 5000 voet en op downwind. Daarna was het zakken naar 3000 voet en cleared for the approach rw 25. De ILS oppikken en netjes het glijpad afvliegen om na 1 uur en 20 minuten op Munster te landen. Heel leuk om te doen. Na de koffie en het betalen van 6,59 euro landingsgeld was het de beurt aan Thijs om ons terug naar Rotterdam te brengen. Ik nestelde me comfortabel achterin met gps en kaarten om eea op mijn gemak te volgen. Een Rekken departure was ons deel. Na wat strubbelingen over het vliegplan konden we vertrekken. Eigenlijk hetzelfde verhaal als heen, van de hele geplande route via PAMPUS bleef maar een rechte lijn over, direct RR. Een verschil was er de lucht was helemaal helder geworden en het uitzicht was fantastisch. De wind was hetzelfde gebleven, dus onze grondsnelheid was minimaal, zodanig zelfs dat de controller vroeg wat onze airspeed wel was, 80 in de klim, en dan blijft er met 40 kts headwind niet veel over. Dus een beetje langer vliegen voor Thijs. Flightlevel 060 bracht ons terug bij Rotterdam. Een mooie intercept van de localiser rw 24, een heel stabiele ils nadering en een mooie landing was het einde van deze prachtige avond. We hebben weer eens echt genoten. |